Golfkarton bestaat ten minste uit 2 lagen: 1 laag van vlak papier, de dekbaan, (meestal bruin of wit) met een s-vormig (sinus-vormig) gegolfde laag papier er op, dat op het kontaktpunt met lijm aan de onderliggende laag papier is gelijmd. Deze zogenoemde enkelzijdige golf wordt vaak gebruikt als inleg ter bescherming van ingepakte producten zoals bonbons of beschuit. Vanaf 3 lagen wordt golfkarton meestal gebruikt voor vervaardiging van verpakkingen en dergelijke. Er is verder golfkarton dat opgebouwd is uit 5 lagen (met 2 golven) of zelfs 7 lagen (met 3 golven).

De golven zijn gestandaardiseerd aan de hand van de volgende indeling:

• A, de grove golf, met een golfhoogte van ± 4½ mm en ongeveer 120 golven per meter
• B, de fijne golf, met een golfhoogte van ± 2½ mm en ongeveer 160 golven per meter
• C, de middel-grove golf, met een golfhoogte van ± 3½ mm en ongeveer 140 golven per meter
• D, de goliath-golf, met een golfhoogte van ± 9 mm en ongeveer 70 golven per meter
• E, met een golfhoogte van ± 1,2 mm hoog en ongeveer 300 golven per meter
• F, de microgolf, met een golfhoogte van ± 0,8 mm hoog is en ongeveer 600 golven per meter
• G en N, met een golfhoogte van ±0,5 mm en ongeveer 550 golven per meter

De meest-voorkomende combinatie van golven bij golfkarton met 5 lagen is de C/B combinatie, maar in principe is elke combinatie mogelijk.